Kunst en Circulair Bouwen

Circulair Bouwen, het heeft nogal wat voeten in de aarde, bleek tijdens de thema-avond over Kunst en Circulair Bouwen van Podium Circulair. Afgelopen woensdag 23 mei sprak Mantijn van Leeuwen, directeur van het NIBE, hét kennisinstituut voor duurzaamheid, over de milieu-impact van bouwmaterialen en bouwwerken en de rol van het NIBE bij het adviseren over duurzaam bouwen. De centrale vraag waarvoor zowel Mantijn als de toehoorders zich gesteld zagen was hoe we de noodzakelijke, concrete stap zetten naar het verduurzamen van de gebouwde omgeving.  Ontwikkelingen op het gebied van materialen gaan snel, maar inpassingen in de bouwsector verlopen traag. Zo vormen de normeringen in de toch al weinig innovatieve bouwwereld een drempel voor nieuwe ontwikkelingen en door de vaak lage marges is er ook (nog) geen urgentie om een forse omslag naar circulair bouwen te realiseren.

Die urgentie om te tonen hoe de natuur voor een gezonde leef- en woonomgeving kan zorgen is er wel bij kunstenaar Juul Rameau. Haar persoonlijke missie is om de relatie tussen natuur, design en de gebouwde omgeving te versterken. Zij doet dit onder meer door het uitvergroten van celstructuren die zij ontdekt in de natuur en deze toe te passen in haar ontwerpen voor sculpturen, hekwerken en andere onderdelen van bebouwing. Dat Gerard Rooijakkers in de vorm van het laatste woord heel even het begrip duurzaamheid vanuit een historische visie weer in een totaal ander perspectief zette, ”hoe duurzaam is de St. Jan gebouwd (niet dus), maar hoe duurzaam is hij gebleken (zeer, gezien zijn lange levensduur)”. Kortom hij zette de circulaire wereld heel even op zijn kop, maar zonder afbreuk te doen aan het gelijk van de sprekers.

?